பத்தே பத்து நிமிஷம் தான் ...

ஒரு பத்தே பத்து நிமிஷம் நேரமே கிளம்பிட்டா இந்த உலகம் எவ்வளவு அழகாயிடுது. நாம எவ்வளவு நல்லவனாயிடுறோம்.

வேக வேகமா நடந்து போற ஒருத்தருக்கு வண்டிய நிறுத்தி லிப்ட் குடுத்து கூட்டிட்டு வர முடியுது

பேருந்து ஏற சிரமப்படும் ஒரு குழந்தையை தூக்கி ஏத்தி விட்டு அவசரமில்லாம ஏற முடியுது

அவசரத்துல வேகமா இடிச்சுட்டு ஓடுறவன் மேல எந்த வன்மமும் இல்லாம புன்னகைக்க முடியுது

சில்லறை இல்லைனு சொல்லிக் கத்தும் நடத்துனரிடம் பரவாயில்லை நாளைக்கு வாங்கிக்கறேன்னு பொறுமையா பதில் சொல்ல முடியுது

நிறுத்தம் வந்ததும் முண்டியடித்துக்கொண்டு இறங்கும் கூட்டத்தில் விலகி நின்று பெண்களை இறங்கச் செய்து பின்பு நிதானமாக இறங்க முடியுது

சாலையைக் கடக்கக் காத்திருக்கும் முதிர்ந்த ஜோடி ஒன்றுக்கு சாலை கடக்க ஏதுவாக வரும் வாகனங்களுக்குக் கை காட்டியபடி உதவ முடிகிறது

அப்போதும் மிக வேகமாக சாலையில் முறைத்துக்கொண்டே செல்லும் இருசக்கர வாகனக்காரனை தீர்க்கமாகப் பார்க்க முடிகிறது

யாவற்றுக்கும் மேலாக , ரைம்ஸ் சொல்லியபடி நடக்கும் பள்ளிக் குழந்தைகள், இன்டக்ரேசன் ஃபார்முலாக்களை விவாதித்தபடி பேருந்தில் கடக்கும் கல்லூரி மாணவர்கள், மிக மெதுவாக சாலையின் குப்பைகளை நேர்த்தியாகக் கூட்டும் துப்புறவாளர், பழங்களை முக்கோண வடிவில் அடுக்கி வைத்தபடியே கடையைத் தயார் செய்யும் பழக்கடைக்காரர், என காலை நேரக் காட்சிகளை ஒவ்வொரு சட்டகமாகவும் ரசிக்க முடிகிறது ...

ஒரு பத்து நிமிஷம் தான் ... ம்ம்ம்